Pomysłowość decyduje o rozwoju nauki. Pomysłowych przedsięwzięć nie brakuje szczególnie w Centrum Nauki Kopernik – nie tylko w tamtejszych wystawach czy pokazach, lecz również w samej konstrukcji obiektu, o którym się mówi, że oddycha. I choć brzmi to dość abstrakcyjnie, to instalacje zaprojektowane przez twórców Centrum Nauki Kopernik stwarzają odpowiednie warunki do tego, aby budowla była wentylowana przede wszystkim w naturalny sposób. Co ciekawe, tę niezwykłą właściwość budynku wprawne oko mogło zaobserwować już na etapie wizualizacji architektonicznej, w której również znalazły się specjalne szczeliny ułatwiające cyrkulację powietrza w omawianej budowli.
Na czym polega niezwykła koncepcja?
W przypadku CN Kopernik idea stojąca za wykorzystaniem naturalnej wentylacji polega przede wszystkim na zniwelowaniu udziału mechanicznej klimatyzacji w przepływie powietrza w pomieszczeniach i pomiędzy nimi. Budowa takiego systemu opiera się na zastosowaniu kilku central wentylacyjnych, które są połączone z dachem. Ten z kolei posiada odpowiednie wypusty zapewniające dopływ powietrza z zewnątrz. Cały proces naturalnej wentylacji przebiega za wykorzystaniem umieszczonych na dachu wentylatorów. Za ich pomocą dokonuje się ewentualnych kontroli oraz zmian w mikroklimacie, jaki panuje w każdej z sal.
Ponadto w północnej i wschodniej fasadzie budynku umieszczone zostały otwory w celu zapewnienia stałego dostępu do świeżego, zimnego powietrza. Przed powstaniem przegrzania chronią również szczeliny znajdujące się w ścianach zewnętrznych.
Oczywiście naturalna wentylacja w budynku jest przede wszystkim wynikiem działania elementarnych praw fizyki, co w miejscu takim jak Centrum Nauki Kopernik posiada dodatkowe znaczenie.
« Hala koncertowa jako arcydzieło architektury Dziedzińce w wizualizacjach »
